از آنجایی که موفقیت یک زنجیره تأمین به موفقیت تمامی اعضای زنجیره وابسته است و در مفاهیم مدیریت زنجیره تأمین اعتقاد بر این است که افزایش پایدار بهره ‌وری یک عنصر زنجیره در گرو افزایش بهره‌وری سایر عناصر زنجیره است، لذا تسهیم دانش و اطلاعات در بین اعضای زنجیره از الزامات دستیابی به موفقیت پایدار برای تمامی اعضا می‌باشد.

   همان‌طور که اشاره شد مدیریت دانش به‌عنوان ابزاری قدرتمند در بهبود عملکرد زنجیره­های تأمین شناخته شده و احتمال موفقیت زنجیره را افزایش می‌دهد. اما آیا به اشتراک‌گذاری دانش و اطلاعات، ریسک زنجیره را افزایش نخواهد داد؟ مسلماً زنجیره‌هایی که به صورت متمرکز مدیریت نمی‌شوند و اعضای آن دارای روابط تجاری با زنجیره‌های رقیب می‌باشند می‌بایست راهکارهای محافظه کارانه‌تری را جهت انتشار اطلاعات و دانش خود اتخاذ نمایند و از استراتژی‌هایی مانند وابسته­ سازی، کنترل فروشنده و غیره که در نظریه کرالجیک بیان شده است استفاده کنند.

   به منظور ایجاد جریان‌های مناسب دانشی لازم است تکنیک‌های تسهیم دانش برون­ سازمانی و متناسب با شرایط زنجیره‌های تأمین، شناسایی و توسعه داده شوند تا بتوان با کمک آن‌ها دانش لازم را در زنجیره به جریان درآورد.  در این تحقیق، زنجیره تأمینی گسترده و متمرکز شامل تمامی اعضای زنجیره از تأمین کننده اولیه تا مشتری نهایی در نظر گرفته می‌شود و می‌خواهیم با شناسایی جریان‌های دانشی درون زنجیره، ابزار و تکنیک مدیریت دانش متناسب با آن را شناسایی، توسعه و به آن تخصیص دهیم. همچنین این ابزارها و تکنیک‌ها را بر اساس نظر خبرگان حوزه مدیریت دانش اولویت ­بندی خواهیم کرد.