از آنجایی که موفقیت یک زنجیره تأمین به موفقیت تمامی اعضای زنجیره وابسته است و در مفاهیم مدیریت زنجیره تأمین اعتقاد بر این است که افزایش پایدار بهره وری یک عنصر زنجیره در گرو افزایش بهره‌وری سایر عناصر زنجیره است، لذا تسهیم دانش و اطلاعات در بین اعضای زنجیره از الزامات دستیابی به موفقیت پایدار برای تمامی اعضا می‌باشد.
همان‌طور که اشاره شد مدیریت دانش به‌عنوان ابزاری قدرتمند در بهبود عملکرد زنجیرههای تأمین شناخته شده و احتمال موفقیت زنجیره را افزایش می‌دهد. اما آیا به اشتراک‌گذاری دانش و اطلاعات، ریسک زنجیره را افزایش نخواهد داد؟ مسلماً زنجیره‌هایی که به صورت متمرکز مدیریت نمی‌شوند و اعضای آن دارای روابط تجاری با زنجیرههای رقیب می‌باشند می‌بایست راهکارهای محافظه کارانه‌تری را جهت انتشار اطلاعات و دانش خود اتخاذ نمایند و از استراتژی‌هایی مانند وابسته سازی، کنترل فروشنده و غیره که در نظریه کرالجیک بیان شده است استفاده کنند.
به منظور ایجاد جریان‌های مناسب دانشی لازم است تکنیک‌های تسهیم دانش برون سازمانی و متناسب با شرایط زنجیرههای تأمین، شناسایی و توسعه داده شوند تا بتوان با کمک آن‌ها دانش لازم را در زنجیره به جریان درآورد. در این تحقیق، زنجیره تأمینی گسترده و متمرکز شامل تمامی اعضای زنجیره از تأمین کننده اولیه تا مشتری نهایی در نظر گرفته می‌شود و می‌خواهیم با شناسایی جریان‌های دانشی درون زنجیره، ابزار و تکنیک مدیریت دانش متناسب با آن را شناسایی، توسعه و به آن تخصیص دهیم. همچنین این ابزارها و تکنیک‌ها را بر اساس نظر خبرگان حوزه مدیریت دانش اولویت بندی خواهیم کرد.