سرمایه‌گذاری خطرپذیر(Venture capital)
سرمایه‌گذاری خطرپذیر(VC) که تحت عنوان “سرمایه‌گذاری کارآفرینی” نیز شناخته می‌شود، عبارت است از تامین سرمایه لازم برای شرکت‌ها و کسبوکارهای جدید و نوپا که مستعد پیشرفت و رشد ارزش بوده و البته دارای ریسک فراوانی است. سرمایه‌گذاری خطرپذیر انواع گسترده‌ای از سرمایه‌گذاری در سهام را شامل می‌شود. فرایند سرمایه‌گذاری مستقیما توسط یک شرکت و یا واحد سرمایه‌گذاری آن در شرکت‌های دارای پتانسیل بالا انجام می‌شود.
سرمایه‌گذاری در دانش
همه سرمایه‌گذاران اهداف یکسانی را دنبال نمی‌کنند و در استفاده از استراتژی‌های خود نقش یکسانی ندارند. سرمایه‌گذاران خطرپذیر می‌توانند مواردی غیر از منابع مالی را نیز برای شرکت‌های سرمایه‌پذیر فراهم آورند. این فعالیت نشان‌دهنده وجود این باور است که با استفاده از مزیت‌ها و دارایی‌های ناملموس، می‌توان میزان ارزش افزوده در شرکت‌ها و کسبوکارهای سرمایه‌پذیر را افزایش داد. افزایش ارزش این شرکت‌ها به معنی توسعه در درآمد و در نتیجه افزایش سودآوری خواهد بود. سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر دریافته‌اند که استفاده از این دارایی‌های ناملموس، منجر به توسعه استراتژی، توسعه و بهبود فرایندها، افزایش اعتبار عمومی، جذب مشتری و توسعه و رشد فرایند پشتیبانی از محصولات و خدمات خواهد شد.
یکی از اصلی‌ترین دارایی‌های ناملموس، دانش است. سرمایه‌گذاران خطرپذیر علاوه بر سرمایه‌گذاری مالی، به سرمایه‌گذاری دانشی در شرکت‌های سرمایه‌پذیر نیز می‌پردازند. سرمایه‌گذاری در دانش، می‌تواند به عنوان مکمل سرمایه‌گذاری مالی محسوب شود و با توسعه و رشد ارزش افزوده شرکت‌های نوپا، میزان بهره‌وری از سرمایه‌گذاران را به دنبال داشته باشد. با توجه به این تفاسیر، مدیریت دانش و استراتژی‌های آن می‌تواند تا هم سرمایه‌گذاران خطرپذیر را در روند سرمایه‌گذاری خود یاری دهد و هم منجر به افزایش سرعت رشد و توسعه شرکت‌های سرمایه‌پذیر شود.
توسعه شرکت‌های نوظهور
یکی از اصول رشد شرکت‌های نوپا، ایجاد تعادل میان بهره‌برداری و اکتشاف است. برای تضمین بقا یک کسب‌وکار یا شرکت نوظهور، باید ظرفیت‌های آن را برای بهره‌برداری از دارایی‌های موجود به روشی سودآور، با یکدیگر ترکیب نمود و به صورت همزمان، فناوری‌های نوین، دانش جدید و بازارهای جدید را برای به دست آوردن فرصت‌های جدید کاوش نمود. مدیریت دانش به عنوان یک دارایی ارزشمند می‌تواند در حفظ بقا و توسعه این دسته از کسب‌وکارها راهگشا باشد. شیوه‌ها، روش‌ها و فرایندهای مدیریت دانش در حفظ و توسعه ارزش و مزیت رقابتی تجاری بسیار موثر واقع خواهد شد. به همین دلیل است که شرکت‌ها و کسبوکارهای نوپا، غالبا به گردآوری وسیع دانش تمایل نشان می‌دهند.
به صورت کلی، مدیریت دانش می‌تواند منجر به توسعه فرایندهای سرمایه‌گذاری خطرپذیر شود. با تکیه بر دانش به عنوان یک دارایی ناملموس و کاربرد و مدیریت آن، می‌توان رشد و افزایش دارایی‌های ملموس مالی را شاهد بود. اشتراک‌گذاری مناسب دانش میان سرمایه‌گذار و سرمایه‌پذیر، منجر به توسعه فعالیت‌های بهره‌بردارانه و در نتیجه افزایش سودآوری می‌شود.